Θα βρεθούμε ξανά, Δανάη Κριεζιώτου

Ο Αλέξης και η Κατερίνα. Δυο ιδανικοί και άτυχοι εραστές, κυνηγημένοι από την άγρια εποχή όπου τους δόθηκε να ζήσουν, ημέρες εμφυλίου πολέμου, διωγμού και εξορίας, ημέρες αποχωρισμού και γκρεμισμένων ονείρων. Εκείνοι αδιαφορούν, αγνοούν τις απαγορεύσεις και τις συμβάσεις, ενώνονται, χωρίζουν βίαια και ορκίζονται, υπόσχονται ο ένας στον άλλο ότι θα βρεθούνε ξανά…

Πενήντα χρόνια μετά, ο Δημήτρης Σοφιανός, επιτυχημένος βιογράφος απλών, «ανώνυμων» ανθρώπων λαμβάνει ένα αινιγματικό σημείωμα με το οποίο του ζητούν να ψάξει για να βρει την Κατερίνα. Και η Χριστίνα Σαγκάλ, το παιδί-θαύμα του νέου γαλλικού σινεμά, λαμβάνει στο Παρίσι ένα δέμα που μοιάζει με νεκρικό κιβούρι μιας αγάπης, γεμάτο ερωτικές επιστολές, αναμνηστικά και μιαν ασπρόμαυρη καρτ-ποστάλ από το Ναύπλιο.

Πώς γράφεται η βιογραφία ενός έρωτα; Με ποια επεισόδια, ποιες λέξεις, ποια πρώτη ύλη; Με ποια και πόσα πρόσωπα μπορεί να αφηγηθεί κανείς την ιστορία ενός απεγνωσμένου αλλά πάντα θριαμβευτή έρωτα;

Ένα μυθιστόρημα για την αγάπη που καταργεί την ιστορία και τον χρόνο, μια βιογραφία του έρωτα που ξεπερνά τη λησμονιά ακολουθώντας την ασημένια λεωφόρο του φεγγαριού για να βρεθεί ξανά στον τόπο της γιορτής και της ζωής και της συνάντησης των αγαπημένων.

Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο της κυρίας Κριεζιώτου και πραγματικά είναι μια αξιόλογη προσπάθεια. Η αγάπη, η αγνή, η αθώα δύο παιδιών τον καιρό του εμφυλίου. Το <θα σε περιμένω για πάντα>. Ανατροπές και εκπλήξεις θα εμφανιστούν 50 χρόνια μετά. Τα ιστορικά στοιχεία ήταν λίγα στο βιβλίο. Είχε ωραίους διαλόγους και διαβάζετε πολύ εύκολα. Στο τέλος σου αφήνει μια γλύκα και ένα χαμόγελο για όλους τους ερωτευμένους της γης που βρίσκουν τελικά τη δικαίωση. Και γι' αυτούς που προσπαθούν να κάνουν κακό έρχεται η λύπηση και η συγχώρεση. Εσείς το έχετε διαβάσει? Πώς σας φάνηκε?