Μερσέντες Χιλ, Χρυσηίδα Δημουλίδου

Η Μερσέντες Χιλ, μια νεαρή και πάμφτωχη κοπέλα, γίνεται η διασημότερη ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου στην Αμερική του 1930. Η απαράμιλλη ομορφιά και το ταλέντο της αφήνουν άναυδο όποιον την αντικρίζει. Κι εκείνη, σαν βασίλισσα, απολαμβάνει απ' το θρόνο της όλα όσα της προσφέρουν τα νιάτα της. Οι άνδρες την ερωτεύονται με πάθος, απλώνοντας την καρδιά τους και τις περιουσίες τους στα πόδια της. Η δική της καρδιά όμως είναι δοσμένη μόνο στην καριέρα της. Μέχρι που ένας άνδρας ξυπνάει για πρώτη φορά μέσα της έναν πρωτόγνωρο έρωτα… Και μια μέρα η Μερσέντες, διαπιστώνοντας ότι η ανελέητη φθορά του χρόνου στραγγίζει όχι μόνο την ομορφιά αλλά και την υγεία της, εξαφανίζεται χωρίς το παραμικρό ίχνος, αφήνοντας πίσω της τον άνδρα της, παραγωγό κινηματογράφου, και τη μικρή της κόρη. Οι περισσότεροι τη θεωρούν νεκρή. Χρόνια μετά, γερασμένη και ξεχασμένη, δεν ελπίζει πια σε τίποτε και σε κανέναν. Ώσπου μια παράξενη γυναίκα τής υπόσχεται αυτό που δεν μπορεί να κάνει κανείς, ακόμη και ο Θεός. Και η Μερσέντες δέχεται να παίξει το επικίνδυνο αυτό παιχνίδι της μοίρας. Θέλει να πάψει να πονά, θέλει να ερωτευτεί, να ξαναγίνει βασίλισσα στον παλιό θρόνο της. Θέλει μια δεύτερη ευκαιρία.

Η Χρυσηίδα Δημουλίδου έρχεται αυτή τη φορά με ένα δυνατό ερωτικό, μεταφυσικό θρίλερ που θα σας καθηλώσει.

Καταρχήν θα πω ότι το διάβασα σε 3 μέρες. Το πρώτο που με τράβηξε ήταν το εξώφυλλο. Η απόλυτη ομορφιά. Τώρα το βιβλίο μας δείχνει πόσο αμείλικτος είναι ο χρόνος και τα γηρατειά συνοδευόμενα από μια αρρώστια. Και ποιος δεν θα ήθελε να ξαναγίνει νέος. Σε κάποια σημεία μου θύμισε τον Φάουστ και την ιστορία του Μπέτζαμιν Μπάτον. Αξίξει να τα δώσουμε όλα για να γυρίσουμε το χρόνο πίσω? Στην ιστορία της Μερσέντες άξιζε και με το παραπάνω.  Το τέλος σου αφήνει μια πικρή γεύση γιατί αυτό δεν θα ήθελες να τελειώσει έτσι. Η κυρία Δημουλίδου μας αφηγείται αρκετά από την ιστορία του αμερικάνικου κινηματογράφου και αρκετοί γνωστοί ηθοποιοί παίρνουν μέρος στην ιστορία της. Όσο για την Ύδρα, την λάτρεψα. Το βιβλίο μπορώ να πω ότι σε ταξιδεύει. Το μόνο αρνητικό ήταν κάποιες επαναλήψεις και η παρουσίαση της Αυστραλίας τόσο εκτενώς.